خانه > اخلاق, خاطرات > یک حدیث

یک حدیث

اگر همکاران گرامی به خاطر داشته باشند در یکی از جلسات اولیه در شروع نوشتن مقالات طرح ، بنده حدیثی را از مولای متقیان علی (ع)در جلسه ذکر کردم تا برای خودم و همکاران چراغ راهنمایی باشد برای تلاش بی وقفه و صبر و استقامت در رسیدن به نتیجه . چند روز پیش به طور اتفاقی وقتی دنبال فایلی می گشتم در فایلهایم این حدیث را یافتم احساس کردم شاید الان بیش از همیشه به آن نیاز داریم تا با توکل به خدا وند متعال و استمداد از ائمه معصومین (س) که همواره در مسیر این طرح ( و البته در تمام مسیر ها زندگی ) حامی مان بوده اند محکم و استوار تا رسیدن به نتیجه مطلوب و هدف غایی پیش برویم . به همین دلیل جهت یاد آوری به خودم و همکاران عزیزآن را در اینجا آوردم
حضرت علی (ع) می فرمایند:

الْعَمَلَ الْعَمَلَ، ثُمَّ النِّهَایَهَ النِّهَایَهَ، وَالاْاسْتِقَامَهَ الاِسْتِقَامَهَ، ثُمَّ الصَّبْرَ الصَّبْرَ، وَالْوَرَعَ الْوَرَعَ! «إِنَّ لَکُمْ نِهَایَهً فَانْتَهُوا إِلَى نِهَایَتِکُمْ»، وَ إِنَّ لَکُمْ عَلَماً فَاهْتَدُوا بِعَلَمِکُمْ، وَ إِنَّ لِلاْاسْلاَمِ غَایَهً فَانْتَهُوا إِلى غَایَتِهِ، وَاخْرُجُوا إِلَى اللهِ بِمَا افْتَرَضَ عَلَیْکُمْ مِنْ حَقِّهِ، وَ بَیَّنَ لَکُمْ مِنْ وَظَائِفِهِ. أَنَا شَاهِدٌ لَکُمْ، وَ حَجِیجٌ یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَنْکُمْ.

بخشی از خطبه ۱۷۶ نهج البلاغه

عمل کنید، عمل کنید ; سپس به پایان رسانید، به پایان رسانید، اعتدال، اعتدال ; سپس شکیبایى، شکیبایى ; و پارسایى، پارسایى. (بدانید) براى شما پایان و مقصدى است ; خود را به آن برسانید و براى شما نشانه اى قرار داده شده; به وسیله آن راه را پیدا کنید و اسلام هدفى دارد به هدف آن برسید. با انجام دادن فرایضى که خدا بر شماست و وظایفى که براى شما تبیین کرده، حق او را ادا کنید که (اگر چنین کنید) من مدافع شما در روز قیامت خواهم بود!(ترجمه آیت الله مکارم شیرازی)

حضرت ایت الله مکارم شیرازی در شرح این خطبه می نویسد:

“این مراحل پنج گانه که امام(علیه السلام) در این گفتار کوتاه بیان فرموده است، در حقیقت عصاره برنامه سیر و سلوک الى الله و تکامل انسان مطرح شده است.”

Categories: اخلاق, خاطرات Tags:
  1. دکتر شهریار پورفرزام
    ۱۴ آذر ۱۳۸۹ در ۱۸:۰۴ | #1

    با تشکر از حدیث پر معنایی که ارائه فرمودید.آنچه که در متن حدیث “علم” آمده و ” نشانه” ترجمه شده است که باید به وسیله آن راه و هدف را پیدا کرد به نظرم بسیار قابل توجه آمد.چرا اگر این علم قران است قران ذکر نشده چرا اگر وجود مبارک پیامبر و ائمه اطهار هستند به صراحت ذکر نشده است. چرا نکته ای به این مهمی که نجات بخش بشریت است واضح بیان نشده است؟ به نظرم رسید شاید واقعا همه اینها باشدو شاید برای هر فردی بر حسب استطاعت فکری وعقلی ومکان وزمان ممکن است علمی جداگانه وجود داشته باشد. برای آنکه در دورافتاده ترین نقطه روی زمین تا به حال اسمی از پیامبر اسلام نشنیده و هرگز قران را لمس ننموده شاید علم چیزی باشد که ما هرگز به ان دسترسی نداریم.بگردیم تا علم خود راپیدا کنیم.والسلام

    • دکتر طوبی غضنفری
      ۱۶ آذر ۱۳۸۹ در ۰۶:۵۲ | #2

      آیت الله مکارم شیرازی در در شرح این خطبه چنین آورده اند:
      منظور از «عَلَم» (نشانه) یا اشاره به وجود مبارک خود آن حضرت و انبیا و اولیا در هر عصر و زمان است که راه را به همگان نشان مى دهند و یا منظور، قرآن مجید و به تعبیرى دیگر کتاب و سنّت است و یا همه اینها.

  1. بدون بازتاب